ᴄᴏɴᴛʀᴏʟᴇ ... ᴊᴇ ᴍᴀɢ ʜᴇᴛ ʟᴏsʟᴀᴛᴇɴ.

We zitten weer in het laatste kwartaal van het jaar. Vaak de periode waarin mensen weer gaan nadenken over van alles, zoals de goede voornemens aan het einde van het jaar, hoe we de laatste donkere weken van dit jaar in gaan, wat we allemaal ‘moeten’ voor de feestmaand december.

Maar waarom? Waarom moeten mensen bij een bepaalde datum, tijd of gebeurtenis de kracht hebben om een besluit te nemen of om dan écht niet te gaan doen?
Vanaf 1 januari ga ik meer sporten, vanaf na de zomervakantie ga ik afvallen, vanaf dan januari ga ik beter voor mezelf zorgen… waarom kan dat niet op 18 december, 26 september of 24 oktober?
Ik denk dat dat dit komt, omdat dit onze denkbeeldige stok achter de deur is. Tot die tijd mogen we alles doen waarvan we weten dat het niet goed voor ons is, want vanaf die datum “ga ik écht voor mezelf zorgen.”

ᴡᴇ ᴡɪʟʟᴇɴ ᴄᴏɴᴛʀᴏʟᴇ ʜᴇʙʙᴇɴ.
Jij bepaalt wanneer het ergens tijd voor is en tot die tijd kun je je altijd verschuiven achter de zin “maar 1 januari ga ik het anders aanpakken.”
Maar wat nou als je voornemen iets lichamelijks is en jouw lijf al een geruime tijd aangeeft dat het niet lekker voelt. Het geeft dus eigenlijk allemaal seintjes en jij negeert ze, want het komt nu even niet uit en je hebt een datum vast staan wanneer je gaat luisteren naar de seintjes van je lijf.
Dus plat gezegd moet je lijf maar even wachten, want zodra jij er klaar voor bent, ga je naar dat stemmetje luisteren.

Wat als ik je vertel dat juist de controle houden over dingen, lichamelijke stress oplevert?
Hetgeen je lijf er feitelijk niet bij kan hebben, omdat deze al in stress modus staat; anders zou zij niet aangeven dat het niet goed gaat.

Herken jij iets van de volgende klachten wanneer het een stressvolle periode is?
Hoofdpijn, je gedachten niet kunnen stopzetten, niet kunnen slapen, onrust, spierpijn, verwardheid of juist een wattenhoofd, emoties die te pas en te onpas opkomen.
Allemaal seintjes van je lijf dat je dingen op een andere manier zou moeten doen.
Maar nee…. Jouw datum voor verandering staat, dus dat is jouw controlepunt; jouw stok. Jij wilt je gedachten, emoties en gedrag sturen op dat moment; jij wilt de controle hierin.

ᴡᴀᴀʀᴏᴍ ᴠɪɴᴅᴇɴ ᴡᴇ ᴄᴏɴᴛʀᴏʟᴇ ᴢᴏ ʙᴇʟᴀɴɢʀɪᴊᴋ?
Vaak komt dit voort uit angsten, onzekerheid, uit eerdere ervaringen en is dit een patroon wat lastig om te keren is…. Loslaten heet dat. En my my, wat is dat een moeilijk proces.
Vaak kunnen we zelfs van tevoren ons al druk maken in onze gedachte over situaties die nog helemaal niet plaatsgevonden hebben. Gesprekken die je nog gaat hebben later die week, feedback die je wilt geven, maar hoe je dit op de meest vriendelijk manier kunt doen. Alle scenario’s heb je al bedacht in je hoofd, zodat je de controle hebt over dat gesprek.
En hoe vaak gebeurt het dan, dat je dat gesprek hebt en het eigenlijk allemaal wel meevalt? Dat het heel soepel verliep en dat het positief afgesloten is. Juist; je hebt je vooraf veel te druk gemaakt om alle mogelijke negatieve aflopen… zonde van de energie die je eraan verspilt hebt eigenlijk… toch? Want feit is: het heeft je heel wat energie gekost vooraf.

ʜᴏᴇ ᴋᴜɴ ᴊᴇ ᴄᴏɴᴛʀᴏʟᴇ ʟᴏsʟᴀᴛᴇɴ?
Nou heel simpel… maak je niet zo druk!

Als dit de oplossing zou zijn, dan hadden zoveel meer mensen geen last meer van onrust, slapeloosheid, spanning, depressie.
Helaas werkt het niet zo makkelijk en ik denk ook dat dit een levenslang proces is.
Ook denk ik dat bewustwording en erkennen dat controle niet bestaat al een eerste grote stap is.

Alles in ons hoofd heeft een ritme en manier van doen.
Ik gaf van de week een voorbeeld aan iemand. Een timmerman heeft een hamer nodig om een spijker in het hout te slaan. Maar voordat hij start, pak ik zijn hamer af. Vervolgens vraag ik hem om zijn spijker in het hout te slaan … de controle hebben we afgenomen (de hamer). Hoogstwaarschijnlijk zal er eerst onrust komen(waarom pak je mijn hamer af), dan frustratie (want zonder zijn hamer kan dat niet), dan emotie, waarschijnlijk boosheid of opgeven (“nou, dan doe ik het toch niet”)… maar opdracht blijft, sla de spijker in het hout.
Uiteindelijk zal er een ander stukje in de hersenen geactiveerd worden en ga je denken in oplossingen; je creatieve brein gaat aan. Hij heeft met een ander latje de spijker erin geslagen en het laatste stukje met de neus van zijn veiligheidsschoen.

ᴊᴇ ᴄʀᴇᴀᴛɪᴇᴠᴇ ʙʀᴇɪɴ.
Hier ligt de eerste stap voor het loslaten van de controle; je creatieve brein aanspreken.
Er zijn een aantal oefeningen die je kunt doen om dit proces in gang te zetten.

Oefening 1: schrijf van je af.
Welke controle wil jij loslaten? Weet jij in hoeveel situaties per dag de controle wilt hebben? Luister naar je lijf. Er komt een onrust gevoel op, wat is er vlak daarvoor gebeurd, wat dit geactiveerd heeft? Soms kunnen dit ook hele kleine dingetjes zijn. (bijv post dat te laat komt, een blaffende hond, vlek op je kleding, rommel op tafel) Door dit op te gaan schrijven, zul je hier inzicht in krijgen. Schrijf dit eens een dag op, ook de kleine (ogenschijnlijk nutteloze) dingetjes.

Oefening 2: kun je er iets aan veranderen?
Wanneer je bijvoorbeeld een afspraak hebt en je belandt in een file. Resultaat; je komt te laat en wordt hier chagrijnig door. Vraag jezelf af, kun je iets veranderen aan de situatie waar je nu in zit? Antwoord in deze is ‘nee.’ Bel je afspraak dat je in de file staat en dat je helaas later zult zijn. Zet vervolgens een muziekje op. Maak het jezelf zo aangenaam mogelijk op dat moment om weer in een goede energie te komen.

Oefening 3: let op je ademhaling.
Wanneer je de controle verliest, ga je vaak hoger en sneller ademhalen. Je hart gaat sneller kloppen, waardoor er allerlei andere processen in je lijf geactiveerd worden die ervoor zorgen dat je de “stress-sensor” aanzet. Pak je rust, adem rustig in en uit en focus je even hierop.

Oefening 4: doe het expres anders.
Je lijf is je monitor en kan vaak goed aangeven waar het behoefte aan heeft. Echter is het aan ons om te (leren) voelen en hier naar te luisteren.
Zet je “controle-stok” aan de kant; je startdatum die logisch klinkt, omdat het een goed voornemen is…. Voornemens zijn geen actie, je bent van voornemens om iets anders te gaan doen en stelt uit tot het juiste moment. En dit zijn vaak standaard data (nieuwjaar, na je vakantie, na je verjaardag) en dan zou het juiste moment daar zijn om te veranderen.

Start dan eens 3 dagen eerder of 2 dagen later.

Je bent gestart, buiten de “ongeschreven regels van voornemens.”
Je hebt het losgelaten, hoe voelt dat?